Gdy matka lubi opowiadać bajki, a córka lubi ich słuchać nie pozostaje nic innego jak zrobić z nich pomost, łączący świat dziecka ze światem rodzica. Nie po to, by budować na nim dom lecz po to, by po nim przejść, wziąć dziecko za rękę i przeprowadzić na drugą stronę – ku dorosłości.
Rysunek inspirowany tekstem „Cienka czerwona linia”.
Na przełomie 2015 i 2016 roku Joanna Piekarska odwiedzała, raz w tygodniu, Areszt Śledczy w Warszawie-Białołęce. Spotykała się z osadzonymi – mężczyznami – rodzicami, którym opowiadała bajki.
Dokąd idziesz Czerwony Kapturku? Nie widzisz szeroko otwartej paszczy wilka? Jego żółtych ślepi wpatrzonych w ciebie jak w kawałek mięsa? Nie czujesz jego zatęchłego oddechu i parującego ciepła wielkiego cielska? Nie boisz się? Nie mogę – powiedziała dziewczynka, głaskając wilka po szorstkim łbie.
Rysunek inspirowany tekstem „Podwójne życie Czerwonego Kapturka”.
Wielu pisarzy wzięło na warsztat baśń o Czerwonym Kapturku, niejednokrotnie osłabiając jej tragiczny morał, a nawet ośmieszając naiwną fabułę. Pozbawiano dziewczynkę sprytu, własnej woli i bezkarnie manipulowano jej losami. Aż w końcu zamknięto ją w baśniach postmodernistycznych i kazano grać w wielu spektaklach naraz. Za każdym razem według innego scenariusza.
„Przyszedł kret, aby zabrać Calineczkę, miała z nim mieszkać głęboko pod ziemią i nigdy nie wychodzić na ciepłe słoneczko, bo kret nie znosił słońca…” Hans Christian Andersen „Calineczka”
Rysunek inspirowany wywiadem z Martinem Widmarkiem „Nie zapominam, że piszę dla dzieci”.
Rozmowa z Martinem Widmarkiem – cieszącym się niesłabnącą popularnością szwedzkim autorem książek dla dzieci, propagatorem literatury dziecięcej i nauczycielem. W Polsce znanym przede wszystkim z serii: Biuro Detektywistyczne Lassego i Mai, Dawid i Larisa oraz Nelly Rapp.
Rysunek inspirowany tekstem „Tabu dorosłych w książkach dla dzieci”.