2wilki.pl - rodzice

Kraty to tylko czerwona linia

Autor: Nika | 15 listopada 2016 Brak komentarzy

Rysunek inspirowany tekstem „Cienka czerwona linia”.

Cienka czerwona linia

Autor: Karolina | 15 listopada 2016 Brak komentarzy

Na przełomie 2015 i 2016 roku Joanna Piekarska odwiedzała, raz w tygodniu, Areszt Śledczy w Warszawie-Białołęce. Spotykała się z osadzonymi – mężczyznami – rodzicami, którym opowiadała bajki.

Karolina Grabarczyk
Żyją we mnie dwa wilki. Karmię oba, ale któryś zawsze zjada więcej. Jeden żywi się słowem. Drugi karmi się obrazem. Jeden fascynuje się ludźmi. Lubi ich obserwować. Słuchać. Rozmawiać z nimi. Drugi ceni sobie dużą, pustą przestrzeń. I ciszę, w której słychać najwięcej. Jeden wciąż jest dzieckiem. Drugi nigdy nim nie był. Niełatwo je pogodzić. Szukam więc obrazu dla mojego słowa. Człowieka w ciszy. Dziecka w dorosłych. A potem zamykam w tekście.

Ostatnio na blogu
- BOOKmacherzy
  27 lutego 2023
- 2wilki w styczniowym Świerszczyku
  24 stycznia 2022
- Szałfenster MIŁOŚĆ
  17 czerwca 2021
- „Letni koncert”
  6 maja 2021
- Spotkanie z „TORO”
  6 maja 2021
Archiwum Karoliny
- ►2023 (1)
  - ►luty (1)
- ►2022 (1)
  - ►styczeń (1)
- ►2021 (4)
  - ►czerwiec (1)
  - ►maj (2)
  - ►kwiecień (1)
- ►2020 (5)
  - ►listopad (1)
  - ►październik (1)
  - ►wrzesień (1)
  - ►sierpień (1)
  - ►czerwiec (1)
- ►2019 (9)
  - ►listopad (1)
  - ►październik (1)
  - ►wrzesień (2)
  - ►lipiec (1)
  - ►kwiecień (1)
  - ►marzec (1)
  - ►luty (2)
- ►2018 (3)
  - ►listopad (1)
  - ►marzec (1)
  - ►luty (1)
- ►2017 (29)
  - ►grudzień (1)
  - ►październik (7)
  - ►wrzesień (2)
  - ►czerwiec (3)
  - ►maj (4)
  - ►kwiecień (1)
  - ►marzec (3)
  - ►luty (3)
  - ►styczeń (5)
- ►2016 (14)
  - ►grudzień (2)
  - ►listopad (4)
  - ►październik (4)
  - ►wrzesień (4)
Nika Jaworowska-Duchlińska
Wiele lat spędziłam w teatrze po drugiej stronie kurtyny współtworząc światy. Takie na chwilę. Od czasu do czasu wystawiałam głowę poza, by zaczerpnąć powietrza. Innego. By współtworzyć światy na kartach książek. Czasami wychodzę jeszcze dalej. Aż za proscenium, między rzędami foteli do drzwi. Do innego powietrza. Tam współtworzę z dziećmi przestrzeń wokół książek. Jesteśmy poza, w środku, obok, za… zawsze blisko książki. To dobry czas. Dla mnie. Dla Nich. Bo dostaję kwiaty. Specjalnie dla mnie. Kaktusy. I to lubię.
Ja w sieci

WWW

Ostatnio na blogu
- O festiwalu słów kilka…
  24 września 2020
- Na pokładzie Arki
  5 listopada 2019
- Po trzecim dzwonku
  2 października 2019
- O wilkach mowa, a wilki w Legnicy
  19 czerwca 2019
- Zapiski z 2Tygodnika
  23 kwietnia 2019
Archiwum Niki
- ►2020 (1)
  - ►wrzesień (1)
- ►2019 (5)
  - ►listopad (1)
  - ►październik (1)
  - ►czerwiec (1)
  - ►kwiecień (1)
  - ►luty (1)
- ►2018 (5)
  - ►grudzień (1)
  - ►październik (1)
  - ►kwiecień (1)
  - ►marzec (2)
- ►2017 (26)
  - ►grudzień (1)
  - ►listopad (1)
  - ►październik (3)
  - ►wrzesień (1)
  - ►lipiec (1)
  - ►czerwiec (3)
  - ►maj (3)
  - ►kwiecień (3)
  - ►marzec (4)
  - ►luty (4)
  - ►styczeń (2)
- ►2016 (12)
  - ►grudzień (1)
  - ►listopad (3)
  - ►październik (4)
  - ►wrzesień (4)