Ciśnienia

Scena Ciśnień

29 września 2018 Wrocławski Teatr Współczesny wystawił premierowy spektakl „Garbus” Sławomira Mrożka w reżyserii Marka Fiedora. Gościnnie na deskach Teatru Capitol. W siedzibie WTW na Rzeźniczej 12 trwa remont do końca roku.

Cisnąć koguta. Czy życie po śmierci może być ekscytujące?

Bajka Mourier, ogromne wsparcie w realizacji spektaklu, wpakowała się w niezłą historię z kogutem w tle. Jednym z rekwizytów jest kogut. Mrożkowy nieszczęśnik przejechany przez Onka, jednego z bohaterów, rowerem na drodze wiejskiej. Kogut miał być pochodzenia „naturalnego”. Bajka namierzyła „gdzieś” w Polsce koguta pośmiertnie wypchanego. Po ucięciu budującej pogawędki kogut miał wyruszyć w drogę do Wrocławia pod specjalnym nadzorem kuriera z zaprzyjaźnionej firmy. Jak ogromnym zaskoczeniem dla Bajki był telefon od „pana od koguta”, że przesyłka jest w drodze do Krakowa. Okazało się, że w tym samym czasie dwie ekipy poszukiwały wypchanego koguta. Drugą była grupa filmowa, kręcąca film o Józefie Piłsudskim, właśnie w Krakowie. „Panu od koguta” nałożyły się dwie rozmowy i święcie przekonany o słuszności swoich poczynań zapakował i wysłał koguta w ostatnią, jak się wydawało, podróż. Ostateczną. Oszczędzę opisu poszukiwań szczęśliwca, któremu wysłano koguta. Bajka potrafiła. Został namierzony. W rozmowie ustalono, że kogut zagra najpierw w filmie o Marszałku, a potem w sztuce Mrożka. I tak się stało.

Ciśnieniomierz. Jak podnieść ciśnienie na odległość

Pani Stasia z Poronina zapisze się w pamięci… Bajki Mourier i reszty ekipy. Marek Fiedor tytułowego Garbusa ubrał w kostium górala. Ba, i to w kilku odsłonach. Galowej, codziennej, nocnej i roboczej. Wszystko wydawało się proste. Zamówienie kompletnego kostiumu góralskiego u pani Stasi przebiegło z  obu stron z kulturą i obietnicą rzetelnej współpracy. A należało założyć, że czas na Podhalu biegnie inaczej…, bo pod górę. Czyli wolniej. Nieśpiesznie.
Nie dość tego, okazało się, że między szczytami rwie sygnał. Łączność z Panią Stasią była lub nie.
A data premiery tuż, tuż. Spokój odtwórcy roli Garbusa, Macieja Tomaszewskiego, na szczęście obniżał ciśnienie. Pani Stasia, ta z Poronina, być może bez premedytacji, słała nam kolejne paczki z „fragmentami” zamówienia. Z każdym telefonem kuriera „ciekawość” rosła. Co tym razem zobaczymy w paczce?
Premiera odbyła się. Kostium dojechał prawie cały. Prawie zgodny z zamówieniem.
A Pani Stasi upiekło się. Prawie.

Ciśnienie generalne

Było w normie, jak rzekłby lekarz. Ale nie było go na sali.
Ciśnienie wyrównywało się z każdym tygodniem pracy. Najpierw dość wysokie, jak to na początku z widokiem na konkretny punkt w kalendarzu. Sierpniowe próby odbywały się w Akademii Sztuk Teatralnych. Po wyjściu z mało przewiewnej sali na mało przewiewne zewnętrze, a lato tego roku nie odpuszczało, nie znajdowało się wytchnienia. Krok po kroku bohaterowie, Onek, Onka, Baron, Baronowa, Student, Nieznajomy i Garbus, wchodzili w temperaturę leniwych chwil w letniskowym domku.
Ciśnienie niezagrażające przedsięwzięciu utrzymywało się do dnia premiery.

Najbliższe spektakle: 27, 28, 29 listopada 2018/ Scena Ciśnień/Teatr Capitol/Wrocław

***

Do pensjonatu przyjeżdżają dwie pary małżeńskie oraz Student. Kryzys w małżeństwie Barona i Baronowej widoczny jest gołym okiem – nie usiłują nawet zachować pozorów. Onek i Onka, wzięty prawnik i malarka, grają – przed światem i przed sobą – role zgodnej pary. W rzeczywistości żyją w ciągłym konflikcie. Student jest małomówny i nietowarzyski. Onek jest oburzony faktem, że gospodarz pensjonatu jest garbaty. Baron, mistrz manipulacji, jawnie kpi z Onka.

Ich postawy, z reguły paskudne, wynikają czy to z głupoty, czy egocentryzmu, czy cynicznej „nadwiedzy”. Świat musi się rozpaść, bo nie zasłużono na nic innego. […] boimy się Garbusa a prawdziwa klęska i zagrożenie nadchodzi skądinąd: z nas samych przede wszystkim.

Marta Fik, Znowu Mrożek…, „Polityka”, nr 6, 07-02-1976

Źródło: Wrocławski Teatr Współczesny

***

Realizatorzy:
reżyseria i scenografia: Marek Fiedor
kostiumy: Nika Jaworowska
muzyka: Tomasz Hynek
reżyseria światła: Jan Sławkowski

Obsada:
ONEK – Krzysztof Boczkowski
ONKA – Maria Kania
BARON – Wiesław Cichy
BARONOWA – Zina Kerste
STUDENT – Marcin Łuczak
NIEZNAJOMY – Maciej Kowalczyk
GARBUS – Maciej Tomaszewski

***

Galeria zdjęć ze spektaklu/Natalia Kabanow

Zdjęcia: Natalia Kabanow oraz archiwum prywatne. Wrocławski Teatr Współczesny